افسر، سرباز یا آبدارچی؟؟!!
استادمان همیشه میگوید فعالیت در فضای مجازی «بلدی» میخواهد. اینکه هرکسی را بفرستیم توی این فضا و بگوییم «حالا تأثیرگذار باش» حماقت است، کشتن آن آدم است. البته نه کشتن فیزیکی، بلکه کشتن تفکر و اعتقادش.
راست میگوید. چه جوانهایی که به گفته حضرت آقا در این «قتلگاه» مغزشان فرار کرد و با کشته شدن اعتقاداتشان، سرباز دشمن شدند.
میپرسیم چه چیز را بلد باشیم. میگوید «اصول جنگ نرم»…. در رسانههایی که ایرانی نیستند و تولید صهیونیست اند، مثل اینستا و فیس بوک و واتساپ و تلگرام و توییتر و….، باااااااید «افسر جنگ نرم» باشی تا بتوانی مؤثر واقع شوی. متوجهید؟ «افسر» جنگ نرم، نه «سرباز صفر»!!
کلاه خودمان را قاضی کنیم، هیچکدام از ما میدانیم جنگ نرم چیست و چه تاکتیکهایی دارد که بخواهیم حالا «افسر» باشیم یا «سرباز صفر»؟؟! فکر میکنم ما حتی «آبدارچی» جنگ نرم هم نیستیم. چرا که از جنگ نرم فقط اسمش را شنیدهایم و بس….
استادمان میگوید جنگ نرم یک جنگ چریکی است. اصلا میدانیم جنگ چریکی چیست و چه فرقی با بقیه جنگها دارد؟ پس همان آبدارچی برایمان مناسبتر است.
میپرسیم از کجا و چگونه جنگ نرم را بیاموزیم؟ جواب زیبایی میدهد. میگوید از یاران صدیق و با وفای امامان معصوم. البته از امام سجاد به بعد. چرا که از دوره امام سجاد، ائمه و یارانشان از دست حکومت جور اموی و عباسی باید مخفیانه و بدون اینکه دشمن بفهمد به تبلیغ و گسترش دین میپرداختند. مضاف بر اینکه سربازان حکومتی روز و شب در حال تعقیبشان بودند تا آنها را سر به نیست کرده و حکومتشان را از آسیب آنها در امان بدارند. پس یاران ائمه چه میکردند که هم شناسایی نشوند و هم دین را گسترش دهند؟ استادمان میگوید بهترین اصول جنگ نرم همان است که ائمه به یارانشان آموختند.
میپرسیم این اصول را از کجا بدست آوریم؟ میگوید: «در کتاب انسان ٢۵٠ ساله، حلقه سوم که حاصل جمعآوری سخنان حضرت آقا توسط انتشارات صهباست»
تصمیم دارم دوره چهارم امامت (بعد از واقعه عاشورا تا غیبت صغری) را بخوانم و خلاصه مطالب را اینجا با شما به اشتراک بگذارم. باشد که اصول جنگ نرم را در کنار هم بیاموزیم.